Dag 3 begon met een schrik: een klopje op de deur die me informeerde dat ik me niet alleen zeer verslapen had maar dat ook de rest van ons reisgezelschap wachtte in de ontbijtzaal. Wat bleek: ik had de alarmklok van de wekker niet opnieuw aangezet en omdat het lichaam nog nazingt van de jetlag was me dat niet opgevallen. Het is verbazingwekkend hoe snel de ochtendrituelen dan toch in 5 minuten gedaan zijn. Dat is in zenkloosters natuurlijk normaal en nu kon ik dat mooi naspelen. Wat ik wel vervelend vond, was dat Eddy die ik zou wekken, daardoor ook te laat was. Zo gaan er heel wat illusies tijdens deze reis aan diggelen. De ene dat ik altijd op tijd ben, de ander bijvoorbeeld dat de beeldige bloemstukjes bij de straataltaartjes door de mensen zelf gemaakt worden. Welnee, die koop je voor 400 Yen in de dichtstbijzijnde supermarkt.
De eerste bezichtiging van de dag was Nishiki market. De markt met alle verse waar zodat het water je al om 9 uur in de mond loopt. Blijkbaar was dat te zien want een vriendelijke verkoopster wist me te verleiden tot het nuttigen van wat nootjes, de ene nog lekkerder dan de andere. Met een zakje snoepjes vervolgden we onze weg, liepen even kort het Shinto heiligdom daar binnen.
Door de wijk Gion ging het, waarbij me opviel dat het geluidje dat aangeeft of voetgangers moeten stoppen of kunnen oversteken een beetje anders was dan elders. Meestal is het stopteken een soort musje dat 'pfiew' doet, en oversteken is 'koekoek'. Maar hier was de koekoek weg en klonk er een onbekende Japanse vogelsoort.
Overige observaties (lang niet compleet): 95% van alle auto's is van Japanse makelij - Toyota, Nissan, Hyundai, Daihatsu. Velen zijn in kubusvorm, klein zoals de Daewoo Matiz of Nissan Cube. Taxi's zijn vaak van het type Toyota Crown (vorm van een oude Mercedes) met kanten kleedjes en chauffeurs met witte handschoenen aan; electriciteitskabels zijn bovengronds, ongetwijfeld vanwege aardbevingsgevaar; mensen zijn licht gekleed, ook al vriest het bijna dan lopen kantoormensen zonder overjas op straat; alles is schoon, schoon, schoon; service is zo geweldig dat je alleen daarom al niet weg wilt; vrijwel niemand spreekt Engels.
Meer observaties later.
Kennin-ji is de oudste zentempel in Kyoto, gesticht in 1202 door Yousai.Daar, zittend op de veranda voor de zentuin, terwijl de zon doorbrak, werd de ontroering me te machtig. Zie verder de haiku die ik binnenkort zal posten. Een prachtige plek waar ik enorm veel zinnen aan kan wijden maar voor wie er meer over willen horen, volgen nog wel wat avonden en teisho's.
Daarna zetten we de pas er flink in voor een wandeling richting het Filosofenpad. Onderweg in een zijstraatje een superlekkere lunch genuttigd. Traditioneel ingericht Japans restaurantje met prachtige mini binnen zentuintjes, personeel dat in de stress ziet bij het zien van Europese mensen ('No English menu!') maar makkelijke toeristen die gewoon een plaatje aanwijzen.
Langs het Filosofenpad liggen tientallen tempels en tempeltjes. De middag vloog echter al voorbij met het bezoeken van 2 daarvan. Als eerste Eikan-do, een belangrijke tempel van de Jodo Shu/Zuivere Land school van het Boeddhisme. Heel devotioneel, zoals ook bleek bij de Japanners die knielden en meteen de aanhef 'Namo Amida Butsu' begonnen te prevelen. Duizenden keren per dag. Een lieve Kennin keek achterom om toch vooral iedereen te bevrijden; ik snapte haar goed, maar het bladgoud deed toch een beetje pijn aan de ogen.
(Klik vooral de links aan als je meer wilt weten!!)
Vervolgens Nanzen-ji, een van de 5 belangrijkse Rinzai Zentempels. Alleen al het formaat van de San Mon, de hoofdpoort, is zo enorm dat je enerzijds begrijpt dat daar honderden en soms duizenden monniken tegelijkertijd konden/kunnen trainen, anderzijds dat het verschil met een simpele zendo in Eindhoven toch wel heel, heel groot is. In de subtempel Nanzen-in dronken we nog net op tijd thee (het schenken stopte om 16.00 uur) en hoe dat was, vertelt een andere haiku (zie Verhaal Haiku).
En toen....ontdekte ik dat er een metrolijn liep van de voet van Nanzen-ji tot de overkant van ons hotel. Een aardige meevaller want de wisselvalligheid van het weer is oke, maar de wind giert met een graadje of 6 aardig door je heen.
En nu, na wat door moest gaan voor een Italiaans maal, maar wat zo Japans was dat ik het toch schaar onder 'zoveel mogelijk Japans eten in 1 week', sluit ik dadelijk na het uploaden van de foto's af voor deze tweede volle dag.
En bedenk dat ik maar 10% noteer van wat we op een dag meemaken.....